De tour van de organisatiefilosoof begon op golfclub De Haar naast kasteel Haarzuilens, waar het team van PreventNed klaar zat om na te denken over de toekomst van de organisatie. ’s Middags mocht ik aanschuiven bij een netwerkbijeenkomst van onderwijsvernieuwers van de Hogeschool Utrecht.
Dinsdag 19 november 2019 – Haarzuilens
De zon schijnt, het is vandaag mijn verjaardag. Ik loop over de parkeerplaats van golfclub De Haar naar het clubhuis, terwijl voornamelijk oudere golfers hun clubs op hun golfkarretje laden. Is dit mijn voorland?, denk ik enigszins mistroostig. In de directiekamer tref ik het team van PreventNed aan, een bedrijf dat volgens zijn website ‘organisaties en mensen prikkelt om de waarde van geluk in het werk te ontdekken’. Er is taart, en ik heb mijn boek meegenomen, en iedereen kijkt enigszins verwachtingsvol naar mij.
Geluk
Ik begin maar te vertellen dat ik er voor hen ben, en stel voor dat we het bijvoorbeeld eens over werk-geluk kunnen hebben. Ik heb daar onlangs nog een blog over geschreven, vertel ik. ‘Ja,’ zegt Mirjam, ‘die hebben we gelezen en daarom hebben we je uitgenodigd. We hebben onlangs als onze missie ‘het bevorderen van geluk’ benoemd, en we werden vervolgens door jouw blog geprikkeld om daar nog eens wat dieper over na te denken.’ Mooi, denk ik, het werkt. Mensen worden door mijn blogs en boeken aangezet tot dieper nadenken. Dat kan geen kwaad.
We hebben het over klanten, en hun klonten, en hoe je kunt voorkomen dat je de knecht wordt van die klant. Ja, dat wil je natuurlijk niet, zegt een van de oprichters van het bedrijf, maar we moeten wel zorgen dat aan het eind van de maand de salarissen betaald moeten worden. Dat betekent dat je soms ook opdrachten aan moet nemen waar je niet meteen heel enthousiast over wordt. En soms vergis je je daarin, en blijkt een opdracht uit te monden in een heel mooi traject. Ja, het zijn de dilemma’s van een organisatie, denk ik, waarbij je altijd een balans moet zien te houden tussen werken voor de kost en werken vanuit bezieling.
Dinsdag 19 november 2019 – Utrecht Science Park
Er wordt voor mij gezongen. Door vijfentwintig onderwijsvernieuwers nog wel. Ik ben er een beetje ongemakkelijk onder, maar het is ook wel lief. Het is iets wat je doet als je weet dat er iemand jarig is. Vaste patronen, die houvast geven als je niet zo goed weet wat er van je verwacht wordt. Dat is meteen een van de thema’s van de middag. Ik wordt voorgesteld als de auteur van het boek De Organisatiefilosoof en vervolgens is het podium ‘all mine’. Maar in plaats van in het patroon te stappen van de expert die alles weet, geef ik de deelnemers de opdracht om hun eigen vraag te formuleren en vervolgens het antwoord blind (een beetje magie) op te zoeken in het boek.
Die magie heb ik geleerd van Sandra. Ik ben er nog niet zo goed in, maar ondanks dat is het verrassend hoeveel mooie gesprekken dit oplevert. Over keuzes die je moet maken, en hoe je nou weet wat te doen. Wat is beter?, vraag ik. Hoe bepaal je dat? En voor wie is het beter? Meestal is iets dat beter is voor de een slechter voor de ander. Vaak zie je dat het management het beter weet voor de werkvloer, en dat er dan weer van alles moet veranderen en vernieuwen. Daar wordt je ook wel moe van.
Na deze en vele andere gedachten en hersenspinsels is het tijd om op te warmen in Het Proeflokaal. Het is tenslotte feest, en het bier is er spotgoedkoop. Geen wonder dat het er vol zit met studenten, waardoor ik me niet alleen jarig voel, maar ook weer een beetje jong.
Wil jij dat de organisatiefilosoof ook bij jou langskomt?
Het kan nog. Ik heb nog een beetje ruimte in mijn agenda en ik vind het nu al leuk. Mail me en dan onderzoeken we samen wat de mogelijkheden zijn.
Geef een reactie