Naar aanleiding van mijn vorige blog stuurde Eric Fleurbaay mij op LinkedIn een link naar een filmpje van Alan Watts: life is not a journey. Het heeft geen doel, net als muziek en dans. ‘Als je heel hard je best doet, raak je alleen maar gefrustreerd en in de knoop. Je moet loslaten, en het laten gebeuren.’

Alan Watts (1915 – 1973) was een Engelse filosoof, schrijver en godsdienstwetenschapper. Hij hield zich vooral bezig met Oosterse filosofie en leverde een belangrijke bijdrage aan de introductie en popularisering van zen, boeddhisme en taoïsme in het Westen. Onderstaand filmpje is een opname van een lezing die hij in de jaren vijftig of zestig gaf. De strekking van zijn verhaal: het leven is geen reis naar een bestemming, het is eerder een muziekstuk of een dans. En net als bij een dans of muziek werk je niet toe naar een bepaald doel (het einde, een bepaalde plek in de ruimte), maar is het doel de muziek en de dans zelf. Zo is ook het doel van het leven het leven zelf, playful, spelenderwijs.

Een paar citaten:

‘Existence is musical in nature. That is to say that is not serious. It is a play of all kinds of patterns.’

‘Now existence you see, is something that is spontaneous. The Chinese word for nature, ‘zi ran’, means that which happens of itself. Your hair grows by itself. Your heart beats by itself. You breathe pretty much by itself. Your glands secrete their essences by themselves. You don’t have voluntary control over these things. So we say it happens spontaneously.’

‘You gotta let go, and let it happen. Because if you don’t, you’re gonna be all clutched up. You’re gonna be constantly trying to do what can happen healthily only if you don’t try.’